Ontbijt. Bij de Bistrot de la Grande Place
Ja, ik zal er zijn. Niets mee te nemen

Amerikaanse koffie en Frans brood.
Ik zit aan de overkant van de Bonifatiuskerk.
Zonder gêne en ik vind het leuk.

Ik mis niets.
Een gekookt ei, ik moet het breken.
Met de lepel bij mijn kopje.
Zittend op de bank.

Een beetje Brie op een sneetje brood.
Een rivier van mensen passeert.
Op weg naar Montparnasse
Beter om de trein te nemen.

Naast me, een lege tafel.
Op een dienblad ligt het karkas.
Ongetwijfeld van een in massa gefokte kip.
Net verteerd door een stevige maag.

Twee magere, hongerige ogen kijken me aan.
Plotseling stopt mijn mijmering, ik betaal.
Vlucht van zijn aanwezigheid en zijn grappige blik.
Er zijn alleen kruimels over om op te rapen.

Hartverscheurende realiteit.
Mijn emoties stijgen naar de oppervlakte.
Mijn angsten nemen hun plaats in.
Een eeuwig leven in angst.

Zal ik ooit genezen van slechte cholesterol.
Dat bezit van me neemt als een verkrachting.
Waaraan ik me heb onderworpen.


© Patriek Foessoit
30 augustus 2023